• فهرست مطالب

  • معرفی
  • معرفی و بررسی سرویس های Load Balancer در کوبرنتیز
  • استفاده از سرویس های NodePort در کوبرنتیز: یک راهنمای کامل
  • سرویس های ClusterIP در کوبرنتیز: چگونه کار می کنند؟
  • استفاده از سرویس های ExternalName در کوبرنتیز
  • سرویس های Headless در کوبرنتیز: چرا و چگونه از آنها استفاده کنیم؟
  • مدیریت سرویس های Ingress در کوبرنتیز: یک بررسی جامع

“کوبرنتیز: سرویس های متنوع، امکانات بی نظیر!”

معرفی

کوبرنتیز یک سیستم متن باز است که برای اتوماسیون، توزیع و مقیاس پذیری برنامه های کانتینری طراحی شده است. این سیستم امکان ارائه انواع سرویس ها را فراهم می کند که هر یک ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. این سرویس ها شامل ClusterIP، NodePort، LoadBalancer و Ingress هستند. ClusterIP، به عنوان IP پیش فرض و داخلی برای سرویس ها عمل می کند. NodePort، ارتباط بین پورت های خاصی در نودها و سرویس را ایجاد می کند. LoadBalancer، ترافیک ورودی را بین نمونه های سرویس توزیع می کند. و در نهایت، Ingress، کنترل کامل ترافیک HTTP و HTTPS را به سرویس ها ارائه می دهد.

معرفی و بررسی سرویس های Load Balancer در کوبرنتیز

کوبرنتیز، یک پلتفرم بازمانده سازی کانتینری است که به شما اجازه می دهد تا برنامه های خود را به صورت مقیاس پذیر و مدیریت شده اجرا کنید. در این مقاله، ما به بررسی یکی از اجزای مهم کوبرنتیز یعنی سرویس های Load Balancer خواهیم پرداخت.

به طور کلی، سرویس های Load Balancer در کوبرنتیز به دو دسته تقسیم می شوند: سرویس های داخلی (Internal) و سرویس های خارجی (External). سرویس های داخلی، برای توزیع بار بین پادهای موجود در یک کلاستر کوبرنتیز استفاده می شوند. از سوی دیگر، سرویس های خارجی، برای توزیع بار بین پادهای موجود در کلاسترهای مختلف کوبرنتیز استفاده می شوند.

با این حال، برای درک بهتر، بیایید به تفصیل به هر یک از این سرویس ها بپردازیم. سرویس های داخلی، به عنوان یک Load Balancer برای پادهای داخل یک کلاستر کوبرنتیز عمل می کنند. این سرویس ها، برای توزیع بار بین پادهای موجود در یک کلاستر کوبرنتیز استفاده می شوند. به عبارت دیگر، اگر یک برنامه در چندین پاد اجرا شود، سرویس داخلی می تواند بار را بین این پادها توزیع کند.

در مقابل، سرویس های خارجی، به عنوان یک Load Balancer برای پادهای موجود در کلاسترهای مختلف کوبرنتیز عمل می کنند. این سرویس ها، برای توزیع بار بین پادهای موجود در کلاسترهای مختلف کوبرنتیز استفاده می شوند. به عبارت دیگر، اگر یک برنامه در چندین کلاستر کوبرنتیز اجرا شود، سرویس خارجی می تواند بار را بین این کلاسترها توزیع کند.

به طور خلاصه، سرویس های Load Balancer در کوبرنتیز، برای توزیع بار بین پادها و کلاسترهای مختلف استفاده می شوند. این سرویس ها، به شما اجازه می دهند تا برنامه های خود را به صورت مقیاس پذیر و مدیریت شده اجرا کنید. با استفاده از این سرویس ها، شما می توانید اطمینان حاصل کنید که برنامه های خود به طور موثر و کارآمد اجرا می شوند.

استفاده از سرویس های NodePort در کوبرنتیز: یک راهنمای کامل

کوبرنتیز، یک سیستم متن باز برای اتوماسیون نگهداری، توزیع و مقیاس پذیری برنامه های کانتینری است. در این مقاله، ما به بررسی یکی از انواع سرویس های کوبرنتیز، یعنی سرویس NodePort خواهیم پرداخت.

NodePort، یکی از انواع سرویس های کوبرنتیز است که به شما اجازه می دهد تا یک پورت خاص را بر روی هر نود در کلاستر کوبرنتیز باز کنید. این سرویس، به شما اجازه می دهد تا به برنامه ای که در کانتینر اجرا می شود، از خارج از کلاستر دسترسی پیدا کنید.

برای ایجاد یک سرویس NodePort، شما باید یک منبع سرویس در کوبرنتیز ایجاد کنید که نوع آن را به NodePort تنظیم کنید. در این حالت، کوبرنتیز یک پورت در بازه 30000-32767 را به طور خودکار انتخاب می کند و آن را به پورت برنامه در کانتینر متصل می کند.

با این حال، شما همچنین می توانید پورت خاصی را انتخاب کنید. برای این کار، شما باید فیلد nodePort در تعریف سرویس خود را تنظیم کنید. توجه داشته باشید که پورت انتخابی باید در بازه مجاز قرار گیرد.

بعد از ایجاد سرویس NodePort، شما می توانید از طریق آدرس IP هر نود در کلاستر و پورت اختصاص داده شده به سرویس، به برنامه دسترسی پیدا کنید. این یعنی اگر شما چندین نود در کلاستر خود دارید، هر یک از آنها می تواند به عنوان یک نقطه دسترسی عمل کند.

در نهایت، استفاده از سرویس NodePort در کوبرنتیز، یک راه عالی برای ارائه دسترسی به برنامه های کانتینری از خارج از کلاستر است. با این حال، باید توجه داشت که این نوع سرویس، بهترین گزینه برای همه سناریوها نیست. برای مثال، اگر شما نیاز به توزیع بار یا SSL/TLS دارید، ممکن است بخواهید از سرویس های دیگری مانند LoadBalancer یا Ingress استفاده کنید. اما در کل، سرویس NodePort، یک ابزار قدرتمند و انعطاف پذیر است که می تواند در بسیاری از موارد مفید باشد.

سرویس های ClusterIP در کوبرنتیز: چگونه کار می کنند؟

کوبرنتیز، یک سیستم مدیریت کانتینرهای بازمتن است که به شما اجازه می دهد تا برنامه های مبتنی بر کانتینر را به صورت خودکار مستقر، مقیاس بندی و مدیریت کنید. در این مقاله، ما به بررسی یکی از انواع سرویس های کوبرنتیز، یعنی سرویس های ClusterIP می پردازیم.

سرویس های ClusterIP، نوع پیش فرض سرویس در کوبرنتیز هستند. این سرویس ها، یک IP ثابت درون خوشه (Cluster) را فراهم می کنند و تنها از درون خوشه قابل دسترسی هستند. این به این معنی است که اگر شما یک برنامه دارید که باید با سایر برنامه های درون خوشه ارتباط برقرار کند، اما نیازی به ارتباط با برنامه های خارج از خوشه ندارد، سرویس ClusterIP می تواند گزینه مناسبی باشد.

با این حال، چگونه سرویس های ClusterIP کار می کنند؟ ابتدا، شما باید یک سرویس ClusterIP را تعریف کنید. این کار با استفاده از فایل YAML انجام می شود که توصیف کننده سرویس است. در این فایل، شما می توانید تعدادی از تنظیمات را مشخص کنید، از جمله نام سرویس، نوع سرویس (در این مورد ClusterIP) و پورت هایی که سرویس باید روی آنها گوش دهد.

پس از تعریف سرویس، کوبرنتیز یک IP ثابت درون خوشه برای سرویس ایجاد می کند. این IP، به همراه پورت های مشخص شده در فایل YAML، می تواند برای ارتباط با برنامه استفاده شود. برای مثال، اگر شما یک برنامه وب دارید که باید با یک برنامه دیتابیس درون خوشه ارتباط برقرار کند، شما می توانید از سرویس ClusterIP برای ایجاد یک رابط ارتباطی بین این دو برنامه استفاده کنید.

در نهایت، سرویس های ClusterIP در کوبرنتیز، ابزار قدرتمندی برای مدیریت ارتباطات بین برنامه های درون خوشه هستند. با استفاده از این سرویس ها، شما می توانید اطمینان حاصل کنید که برنامه های شما به طور موثر و امن با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، بدون اینکه نیازی به ارتباط با برنامه های خارج از خوشه باشد.

استفاده از سرویس های ExternalName در کوبرنتیز

کوبرنتیز یک پلتفرم بازمنبع و قدرتمند برای مدیریت و اجرای برنامه های مبتنی بر کانتینر است. این سیستم به شما اجازه می دهد تا برنامه های خود را در مقیاس بزرگ اجرا کنید، با استفاده از مجموعه ای از ابزارهای مدیریتی قدرتمند. یکی از این ابزارها، سرویس ها در کوبرنتیز است.

سرویس ها در کوبرنتیز به شما اجازه می دهند تا ترافیک شبکه را به برنامه های خود هدایت کنید. این سرویس ها در چهار نوع مختلف عرضه می شوند: ClusterIP، NodePort، LoadBalancer و ExternalName. در این مقاله، ما بر روی سرویس ExternalName تمرکز خواهیم کرد.

سرویس ExternalName یک نوع خاص از سرویس در کوبرنتیز است که به شما اجازه می دهد تا به یک سرویس خارج از کلاستر کوبرنتیز اشاره کنید. این به شما اجازه می دهد تا برنامه های خود را به سرویس های خارجی مانند دیتابیس های مدیریت شده، سیستم های پیام رسانی یا هر سرویس دیگری که خارج از کلاستر شما قرار دارد، متصل کنید.

برای استفاده از سرویس ExternalName، شما باید یک سرویس جدید با نوع ExternalName ایجاد کنید و نام دامنه کامل (FQDN) سرویس خارجی را مشخص کنید. کوبرنتیز سپس تمام درخواست هایی که به این سرویس ارسال می شوند، به سرویس خارجی هدایت می کند.

به عنوان مثال، فرض کنید شما یک برنامه دارید که نیاز به اتصال به یک دیتابیس مدیریت شده در AWS دارد. شما می توانید یک سرویس ExternalName ایجاد کنید که به دیتابیس AWS اشاره می کند. سپس، برنامه شما می تواند از این سرویس برای اتصال به دیتابیس استفاده کند، بدون اینکه نیاز به دانستن جزئیات اتصال خاص دیتابیس باشد.

در نهایت، سرویس ExternalName یک ابزار قدرتمند برای اتصال برنامه های کوبرنتیز به سرویس های خارجی است. با استفاده از این سرویس، شما می توانید برنامه های خود را به سادگی به سرویس های خارج از کلاستر خود متصل کنید، و به طور کلی، سیستم خود را بیشتر مقیاس پذیر و قابل مدیریت کنید.

سرویس های Headless در کوبرنتیز: چرا و چگونه از آنها استفاده کنیم؟

کوبرنتیز، یک سیستم مدیریت کانتینر متن باز است که برای اتوماسیون نصب، مقیاس بندی و مدیریت برنامه های کانتینری طراحی شده است. در این مقاله، ما به بررسی یکی از انواع خاص سرویس های کوبرنتیز، یعنی سرویس های Headless خواهیم پرداخت.

سرویس های Headless در کوبرنتیز، نوع خاصی از سرویس ها هستند که برای مواردی استفاده می شوند که نیاز به باراندازی بار یا IP ثابت نیست. در عوض، این سرویس ها از DNS برای ارائه یک رکورد برای هر پاد استفاده می کنند. این امر به پادها اجازه می دهد تا با استفاده از نام DNS به یکدیگر متصل شوند، بدون اینکه نیاز به دانستن IP آنها باشد.

اما چرا باید از سرویس های Headless استفاده کنیم؟ اولین دلیل، این است که این سرویس ها امکان ارتباط مستقیم بین پادها را فراهم می کنند. این امر می تواند در برخی موارد، مانند پایگاه داده های توزیع شده، بسیار مفید باشد. دومین دلیل، این است که این سرویس ها امکان استفاده از DNS برای ارائه یک رکورد برای هر پاد را فراهم می کنند. این امر به پادها اجازه می دهد تا با استفاده از نام DNS به یکدیگر متصل شوند، بدون اینکه نیاز به دانستن IP آنها باشد.

حالا که می دانیم چرا باید از سرویس های Headless استفاده کنیم، بیایید ببینیم چگونه می توانیم از آنها استفاده کنیم. برای ایجاد یک سرویس Headless، باید یک سرویس کوبرنتیز را تعریف کنیم و سپس آن را به یک پاد یا گروه پاد متصل کنیم. در فایل تعریف سرویس، باید نوع سرویس را به “Headless” تنظیم کنیم و سپس نام DNS را تعیین کنیم.

در نهایت، سرویس های Headless در کوبرنتیز، ابزار قدرتمندی هستند که می توانند در بسیاری از سناریوها مفید باشند. با استفاده از این سرویس ها، می توانیم ارتباط مستقیم بین پادها را فراهم کنیم و از DNS برای ارائه یک رکورد برای هر پاد استفاده کنیم. این امکانات، این سرویس ها را یک ابزار بسیار قدرتمند برای مدیریت و مقیاس بندی برنامه های کانتینری در کوبرنتیز می کند.

مدیریت سرویس های Ingress در کوبرنتیز: یک بررسی جامع

کوبرنتیز، یک پلتفرم بازمنبع برای مدیریت سرویس‌های کانتینری است که به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های مقیاس پذیر و قابل اعتماد را در محیطی توزیع شده اجرا کنید. در این مقاله، ما به بررسی جامع سرویس‌های Ingress در کوبرنتیز خواهیم پرداخت.

Ingress، یک API Object در کوبرنتیز است که مسیرهای HTTP و HTTPS را به سرویس‌های داخلی کلاستر ارائه می‌دهد. این سرویس‌ها به شما اجازه می‌دهند تا به طور مستقیم و از طریق یک آدرس IP عمومی به برنامه‌های خود دسترسی پیدا کنید. بنابراین، Ingress یک راه حل ایده‌آل برای مدیریت دسترسی به برنامه‌های کوبرنتیز از طریق اینترنت است.

با این حال، برای استفاده از Ingress، شما نیاز به یک Ingress Controller دارید. Ingress Controller یک سرویس است که به طور مداوم API Ingress را بررسی می‌کند و تغییرات را در تنظیمات Load Balancer یا سرور وب اعمال می‌کند. برخی از Ingress Controllers شامل Nginx، Traefik و HAProxy هستند.

به علاوه، شما می‌توانید از Ingress Resource برای تعریف قواعد مسیریابی استفاده کنید. این منابع به شما اجازه می‌دهند تا تعیین کنید که چه درخواست‌های HTTP و HTTPS باید به کدام سرویس‌ها هدایت شوند. برای مثال، شما می‌توانید تعیین کنید که درخواست‌هایی که به آدرس “/api” می‌روند، باید به سرویس API در کلاستر هدایت شوند.

در نهایت، برای امنیت بیشتر، شما می‌توانید از TLS برای رمزگذاری ارتباطات بین کاربران و سرویس‌های Ingress استفاده کنید. برای این کار، شما نیاز به یک گواهی SSL دارید که می‌توانید آن را از یک Authority Certificate معتبر دریافت کنید.

در کل، سرویس‌های Ingress در کوبرنتیز امکانات قدرتمندی را برای مدیریت ترافیک ورودی به برنامه‌های کوبرنتیز فراهم می‌کنند. با استفاده از این سرویس‌ها، شما می‌توانید برنامه‌های مقیاس پذیر و قابل اعتماد را در محیطی توزیع شده اجرا کنید.